จังหวัดพิษณุโลกได้ถูกกำหนดให้เป็นจุดเชื่อมทางยุทธศาสตร์เพียงจุดเดียวที่สามารถเชื่อมโยงเส้นทางเศรษฐกิจตามแนวเหนือ-ใต้และตะวันออก-ตะวันตก เข้าด้วยกัน โดยประเทศไทยได้กำหนดบทบาทของประเทศในการเป็นศูนย์กลางของการคมนาคมขนส่งของภูมิภาคอาเชียน ภายในปี ค.ศ.2006 รัฐบาลกำหนดให้โลจิสติกส์เป็นยุทธศาสตร์ที่ใช้ในการแข่งขันที่ทำให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลาง (HUB) ที่เกี่ยวข้องกับการคมนาคมขนส่ง ศูนย์กระจายสินค้าของภูมิภาค โดยภาครัฐบาลเล็งเห็นว่า หากจะแข่งขันในเวทีการค้าโลกจะต้องทำให้ประเทศไทยมีต้นทุนทางโลจิสติกส์ที่สามารถแข่งขันได้ โดยต้นทุนของโลจิสติกส์ของประเทศไทยขณะนี้มีสัดส่วนอยู่ที่ประมาณ 20% ของ GDP หรือ 1.18 ล้านบาท ขณะที่สหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่นมีต้นทุนของโลจิสติกส์ประมาณ 6 % ของ GDPโดยในการออกแบบคลังสินค้าในศูนย์กระจายสินค้าได้พิจารณาถึงกลุ่มสินค้าและอุตสาหกรรมในจังหวัด โดย สามารถแยกเป็นกลุ่มสินค้าที่จะให้บริการได้ 3 กลุ่มหลัก ประกอบด้วย กลุ่มสินค้าเกษตร กลุ่มสินค้าอุตสาหกรรม และกลุ่มสินค้าSMEs/OTOP ในการออกแบบเริ่มต้นด้วยการกำหนดข้อมูลของปริมาณและลักษณะของสินค้าที่ให้บริการจัดเก็บ จากนั้นจะต้องกำหนดกิจกรรมต่างๆที่จะเกิดขึ้นในศูนย์กระจายสินค้าสินค้าและหาความสัมพันธ์ของแต่ละกิจกรรม เพื่อนำไปสร้างแผนภูมิแสดงความสัมพันธ์ (RelationshipDiagram) แล้วจึงคำนวณหาขนาดพื้นที่ที่ต้องการและพื้นที่ที่มีอยู่จริง เพื่อสร้างแผนภูมิแสดงความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่ (Space Relationship Diagram) และนำมาพิจารณาข้อกำหนดต่างๆ พร้อมกับวิเคราะห์การไหลของกิจกรรมต่างๆในศูนย์กระจายสินค้า เพื่อนำมาสร้างเป็นผังการใช้ประโยชน์ต่อไปจากผลการศึกษา สรุปว่าศูนย์กระจายสินค้ามีพื้นที่ประมาณ 128,000 ตารางเมตร (80 ไร่) ซึ่งภายในศูนย์กระจายสินค้าประกอบด้วย คลังสินค้าเกษตรเป็นอาคารที่มีพื้นที่ 9,000 ตารางเมตร คลังสินค้าอุตสาหกรรมและคลังสินค้า SMEs/OTOP ตั้งอยู่ในอาคารเดียวกันมีพื้นที่รวม 9,120 ตารางเมตร ภายในแบ่งพื้นที่สำหรับสินค้าอุตสาหกรรมขนาด 6,720 ตารางเมตร และสินค้า OTOP 2,400 ตารางเมตร โดยมีพื้นที่การรับและการเตรียมจัดส่งสินค้าร่วมกันและพื้นที่สำหรับใช้วางตู้คอนเทนเนอร์ขนาดมาตรฐาน 20 และ 40ฟุต มีขนาดพื้นที่ 38,950 ตารางเมตร