จังหวัดพิษณุโลก เป็นจังหวัดหนึ่งในพื้นที่ภาคเหนือตอนล่างที่มีศักยภาพในการพัฒนาเป็นศูนย์กลางการขนส่งสินค้าและผู้โดยสารของภูมิภาค เพื่อรองรับความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจทั้งภายในและภายนอกประเทศ ทั้งนี้เนื่องจากจังหวัดพิษณุโลกมีข้อได้เปรียบทางด้านภูมิศาสตร์ ที่ตั้งอยู่ในบริเวณศูนย์กลางของกลุ่มอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง (Greater Mekong Sub-Region) โดยทางทิศเหนือนั้น มีเส้นทางเชื่อมต่อจากจีนตอนใต้ และพม่าตอนบน ผ่านลงมายังจังหวัดพิษณุโลก และเชื่อมโยงลงไปยังกรุงเทพฯท่าเรือแหลมฉบัง หรือลงไปทางภาคใต้ ส่วนทางทิศตะวันตก สามารถเชื่อมโยงจากชายฝั่งประเทศพม่าต่อไปจนถึงประเทศลาว และเวียดนาม ซึ่งจากศักยภาพดังกล่าว ทางจังหวัดพิษณุโลกจึงได้กำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัด โดยมีเป้าหมายที่ต้องการจะผลักดันให้จังหวัดพิษณุโลกพัฒนาไปเป็น “เมืองบริการสี่แยกอินโดจีน ” โดยขั้นตอนการแปลงยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัตินั้น จังหวัดพิษณุโลกได้จัดทำโครงการศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้งและออกแบบศูนย์กระจายสินค้า เพื่อรองรับการขยายตัวทางเศรษฐกิจของพื้นที่สี่แยกอินโดจีนจากการวิเคราะห์ด้วยวิธีหาค่าถ่วงน้ำหนักของแต่ละพื้นที่ จะเห็นว่าพื้นที่บริเวณตำบลบึงพระมีค่าน้ำหนักรวม 75.2% มากกว่าบริเวณตำบลหัวรอที่มีค่าน้ำหนักรวม 67.8% โดยพื้นที่บริเวณหลักกิโลเมตรที่12 ของทางหลวงหมายเลข 12 เป็นบริเวณที่เหมาะสมในการจัดตั้งศูนย์กระจายสินค้าของจังหวัดพิษณุโลกเนื่องจากมีความได้เปรียบทางปัจจัยด้านกายภาพถึง 38.3% ขณะที่บริเวณตำบลหัวรอมี 29.1% และเป็นพื้นที่ที่มีความสามารถในการเข้าถึงได้ทั้ง 3 โหมดการขนส่งทั้งทางถนน ทางราง และทางอากาศ