การศึกษาด้วยตนเองเรื่อง “ปัจจัยที่มีผลต่อการลาออกของพนักงาน : ศึกษาพนักงานต้อนรับภาคพื้นประจำท่าอากาศยานสุวรรภูมิ” ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยจูงใจภายในบุคคลที่มีผลต่อการลาออกของพนักงาน และปัจจัยด้านการบริหารที่มีผลต่อการลาออก และแนวทางข้อเสนอแนะการแก้ไขปัญหาการลาออก กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือพนักงานต้อนรับภาคพื้นประจำท่าอากาศยานสุวรรณภูมิจานวน 30 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ ค่าเฉลี่ยจากการศึกษาพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยจูงใจภายในตัวบุคคลที่มีผลต่อการลาออก ผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ย 3.12 และปัจจัยด้านการบริหารที่มีผลต่อการลาออก พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นอยู่ในระดับค่อนข้างสูงโดยมีค่าเฉลี่ย 3.65 และมีความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยหลักที่มีผลต่อการลาออกอยู่ในระดับร้อยละ 70 ซึ่งปัจจัยหลักที่มีผลต่อการลาออก พบว่า ปัจจัยด้านโอกาสความก้าวหน้าในหน้าที่การงานมีผลต่อการตัดสินใจลาออกของพนักงานอย่างมีนัยสำคัญจากการศึกษา สามารถวิเคราะห์และเลือกกลยุทธ์เพื่อใช้เป็นแนวทางการแก้ไขปัญหาได้ 3 กลยุทธ์ดังนี้1. กลยุทธ์การสร้างความก้าวหน้าในหน้าที่งาน องค์กรต้องทำการวางแผนในงานเพื่อแสดงให้เห็นว่าในแต่ละตำแหน่งนั้นมีหน้าที่งาน และมีระดับการทำงาน การใช้เส้นแสดงความก้าวหน้าของหน้าที่งานนั้นเป็นกลยุทธ์ที่ทำให้พนักงานมองเห็นถึงความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน2. กลยุทธ์ด้านการพัฒนาและฝึกอบรมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างตัวพนักงานการฝึกอบรมนั้นมีประโยชน์ต่อตัวพนักงานเป็นการเพิ่มความรู้ความสามารถในการปฏิบัติงานเพิ่มขึ้น นอกจากนี้การฝึกอบรมเพื่อการสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างตัวพนักงานทำให้เกิดประสิทธิภาพในการทำงานมากขึ้น ช่วยให้พนักงานมีความผูกพันต่อองค์กร3. กลยุทธ์การบริหารค่าจ้างเงินเดือนค่าตอบแทน องค์กรควรทำการวางแผนเกี่ยวกับการจ่ายเงินเดือนค่าตอบแทนให้เหมาะสมในทุกๆ เหตุผล เพราะเงินเดือนค่าจ้างนั้นเป็นสาเหตุหนึ่งที่สามารถจูงใจให้พนักงานตั้งใจปฏิบัติงานส่งผลให้เกิดการปฏิบัติงานอย่างมีประสิทธิภาพ