ในปีพ.ศ. 2562- 2653 การส่งออกข้าวไทยมีมูลค่าลดลงเป็นอย่างมากเหตุเพราะเผชิญปัญหาจากปัจจัยภายในและภายนอกประเทศทั้งในเรื่องภัยธรรมชาติและการปรับปรุงพัฒนาสายพันธุ์ข้าวของคู่แข่ง การแข็งขึ้นของค่าเงินบาท หรือแม้กระทั่งสถานการ์ณแพร่ระบาทของโควิด-19 ทำให้ปัจจุบันการส่งออกข้าวของไทยตกมาเป็นอันดับที่ 3 ของโลกจากอดีตเคยอยู่อันดับที่ 1-2 ในสถานการ์ณที่ประเทศไทยยังคงเผชิญวิกฤติใหญ่ในการแข่งขันที่มีการแข่งขันที่สูงและเสียเปรียบจึงควรส่งเสริมการส่งออกผู้จัดทำเล็งเห็นโอกาศของตลาดการส่งออกข้าวในทวีปแอฟริกาจึงจัดทำวิจัยนี้ขึ้นเพื่อประเมิณศักยภาพส่งออกข้าวไทยไปสาธารณรัฐแห่งสหภาพเบนินประเทศที่มีมูลค่าการนำเข้าข้าวจากไทยสูงเป็นอันดับต้นๆในโลกติดต่อกันหลายช่วงปี สาธารณรัฐแห่งสหภาพเบนินจึงถือเป็นตลาดส่งออกข้าวสำคัญของประเทศไทย โดยงานวิจัยนี้แบ่งการศึกษาออกเป็นสองช่วงปีคือปี พ.ศ. 2552-2554 และช่วงปี พ.ศ.2559 โดยใช้วิธีใช้ดัชนีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบที่ปรากฏ (RCA) Boston Consulting Group (BCG Matrix) และการวิเคราะห์ส่วนแบ่งตลาดคงที่ (CMS) สรุปผลได้ว่า ดัชนีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบที่ปรากฏ (RCA) พบว่าประเทศไทยมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบอยู่ในระดับที่สูงในตลาดข้าวเบนินทั้งสองช่วงเวลาโดยมีคู่แข่งที่สำคัญคือ ประเทศปากีสถาน ประเทศอินเดีย และ ประเทศเวียดนาม จากการประเมิณศักยภาพข้าวไทยในตลาดเบนินโดยใช้ Boston Consulting Group (BCG Matrix) พบว่าประเทศไทยมีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งโอกาส คงที่ได้เช่นเดียวกับประเทศที่เป็นคู่แข่งสำคัญอย่าง ประเทศปากีสถานและ ประเทศเวียดนาม แต่ประเทศคู่แข่งที่สำคัญอย่างประเทศ อินเดียกลับมีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งโอกาส เพิ่มขึ้น และจากการประเมิณศักยภาพข้าวไทยในตลาดเบนินโดยใช้การวิเคราะห์ส่วนแบ่งตลาดคงที่ (CMS) พบว่าประเทศไทยกลุ่มมีอัตราการขยายตัวของการส่งออกเพิ่มขึ้น เป็นผลมาจากปัจจัยอัตราการขยายตัวของโลก ผลจากปัจจัยองค์ประกอบของสินค้าส่งออก และผลปัจจัยจากการกระจายตลาดที่เพิ่มขึ้นแต่อย่างไรก็ตามกลุ่มประเทศดังกล่าวมีค่าผลปัจจัยจากการแข่งขันที่ลดลง